Information | |
---|---|
has gloss | eng: In linguistics, the augment is a syllable added to the beginning of the word in certain Indo-European languages, most notably Greek (the augment survives and has been generalised in Modern Greek), Armenian, and the Indo-Iranian languages such as Sanskrit, to form the perfect, preterite, or aorist tenses. |
lexicalization | eng: augment |
instance of | (noun) the branch of linguistics that deals with syntax and morphology (and sometimes also deals with semantics) grammar |
Meaning | |
---|---|
Breton | |
has gloss | bre: War dachenn ar yezhoniezh e implijer an termen kreskad (e gresianeg: αύξηση; e sañskriteg: आगम āgama) pe augment (diwar al latin augmentum) evit komz eus ur silabenn ouzpennet ouzh penn-kentañ ur ger e degouezhioù kevreadurezhel resis e yezhoù indezeuropek 'zo, en o zouez dreist-holl ar gresianeg (kozh ha modern), an armenieg hag ar yezhoù indez-aryek, da skouer ar sañskriteg. |
lexicalization | bre: kreskad |
German | |
has gloss | deu: In der Sprachwissenschaft wird als Augment (lateinisch augmentum, „das Vergrößerte“) ein Präfix bezeichnet, das in einigen indogermanischen Sprachen einem Verb vorangestellt wird, um Zeitformen der Vergangenheit wie das Plusquamperfekt, das Imperfekt oder den Aorist zu bilden. In dieser Funktion verwendet wird das Augment im Griechischen, im Armenischen, Phrygischen und in indoiranischen Sprachen wie dem Sanskrit. Innerhalb der Indogermanistik ist es umstritten, ob sich das Augment erst innerhalb dieser Zweige des Indogermanischen entwickelt hat oder ob es schon in der indogermanischen Ursprache existierte, aber später in allen außer den genannten Nachfolgesprachen verloren ging. |
lexicalization | deu: Augment |
Extremaduran | |
has gloss | ext: El umentu (del latin augmentum) es en lingüística l’añiición dun morfema prefihau a una parabra. Es própiu de ciertas luengas induropeas cumu el griegu, el sáscritu u el arméniu, dau nel sistema verbal. La retrotración el acentu esprimentá ena holma verbal es possibrimenti la causa desti fenóminu, i. e., el rasgu suprassemental cumu bichu temporal. |
lexicalization | ext: umentu |
French | |
has gloss | fra: Dans le domaine indo-européen, l’augment est un élargissement gauche du radical des verbes qui va de paire avec des désinences personnelles et s’utilisant pour les temps du passé de l’indicatif en grec ancien et moderne (à moins quil ne sagisse ici dun simple support daccent, cf. van Oostendorp ), en sanskrit, en arménien classique et en phrygien. |
lexicalization | fra: augment |
Hungarian | |
lexicalization | hun: augmentum |
Italian | |
lexicalization | ita: Aumento |
Dutch | |
has gloss | nld: Voorbeeld: praesens: lu-ô stam: lu- imperfectum: e-lu-on |
lexicalization | nld: Augment |
Polish | |
has gloss | pol: Augment - w językoznawstwie występująca w odmianie czasownika dodatkowa samogłoska na początku wyrazu, zaznaczająca czasy przeszłe w niektórych językach indoeuropejskich, charakterystyczna m.in. dla greki klasycznej (występuje także w języku nowogreckim), sanskrytu oraz w pewnym zakresie języka ormiańskiego. |
lexicalization | pol: augment |
Russian | |
has gloss | rus: Аугме́нт (из , увеличенный) — в лингвистике префикс, который ставится в начале глаголов некоторых индоевропейских языков для образования временных форм прошедшего времени, таких как плюсквамперфект, имперфект и аорист. Аугмент используется в древнегреческом, армянском и фригийском языках, а также в индоиранских языках и санскрите. В индоевропеистике пока не определено, развился ли аугмент именно в этих индоевропейских языках или что он существовал уже в протоиндоевропейском языке, а затем был утерян во всех языках, развившихся из него, кроме вышеназванных. |
lexicalization | rus: аугмент |
Lexvo © 2008-2025 Gerard de Melo. Contact Legal Information / Imprint